බුකියේ මං

17 හංස කූඩු.....(17+)



















මානවක කවිය 

අනේ
මන්දා
අසම්මතද
කියලා
එත්
කුඩුවේ
පියන් පත්
ටිකකට හරි
හැරදාලා
නිදහස්
කරන්න
ඔය
අහිංසක
හංසයන්ව
සැතපෙන්න
උන්ට
මගේ
ලය විල්  තෙර.................

මානවිකා කවිය 

ඔබේ ලය
විල්තෙරේ
සැනහෙන්න
සැතපෙන්න
නිදහස්
කරන්නම්
හංසයන්ව
ඔබගේ
ඇරයුමට
බවුනට
නිමාවක්
තැබුවේ
කොහොමද
දැහැන
බිඳුනේ
ඔබගේද
මගේද.................

14 වෙරළු මල් සුවඳ...........(18+)



















පිච්ච මල් 
සුවඳ  
යහන මත 
රෝසමල් 
සුවඳ 
හමන 
නුබේ 
ගතින් 
සැනහුන 
මට 
තාම 
හිතා ගන්න 
බෑ 
සත්තකින්ම 
හරිම පුදුමයි 
හ්ම්ම්ම් 
වෙරළු මල්........
සුවඳින් 
ඇතිවන 
හැටි 
කිරි සුවඳ ..............

3 නුඹද?

මදුවිත හිත ටිකක් සැහැල්ලු කරපු වෙලාවක හැමතිස්සෙම හිත අස්සේ පෙරලි කරන කෙනෙක් මතක් උනා.නොදැනීම මතකය ගියේ මීට අවුරුදු 6 කට විතර කලින් මගේ යාලුවෙක් වෙච්ච සංජීවන් ගුණතිලක කියන එවකට ආධුනික නාට්‍ය කරුවා තමන්ගේ සමනලී කියන නාට්‍යට රචනා කරපු ගීයකට .ඒක අන්ධ ගිටාර් වාදකයෙක් වටා ගෙතුන කතාවක්.( අන්ධ ගිටාර් කාරයට හිටියේ මම ...හෆොයි ලංකාවේ නාට්‍ය වලට ගිය කලක්).මේකේ මුල් ගීය අම්ම ගැන කියවුන එකක් උනත් මගේ අතින් නැවත නිර්මාණයේදී ඒක ආදර ගීතයක් වෙලා.තමන්ට කවදාවත් ලැබෙන්නේ නැති කෙනෙක් ගැන කියනවා වගේ හැගීමක්  දැන් එකෙන් එනවා. වෙරි මරගාතේම ගිටාර් එකත් අරන් මිමිනුව.කියන්න බැරි සහනයක් දැනුනා හිතට.ඇත්තමයි අකුරු වලටත් හැගීම් තියනවා නේද ?   



නෑ දැනී
පහසක් 
සුවයක් 
සොඳුරු යයි 
කියනා 
මුදු ඇඟිලි 
තුඩුවක් 
වත පිරිමදින
පහසක් ........


නෑ පෙනී 
සිහිනෙකවත් 
නෙත නොදකිනා
සිතින් දකිනා
දෙව්දුවක්
දෙව්දුවකගේ දසුනක්......... 


මා වටා සුළඟක් 
ඇදී යනවිට හමා
පෙම් බඳිමි මම 
දැනෙන සුවඳට  
මේ මටත් වඩා
මට නොමැත 
තනියක්........

5 සබඳ නුබ නික්මුනිය......

කවදාවත් ලියන්න වේවි කියලා තුන්හිතකින් වත් හිතුන්නැති පොස්ට් එකක්.මට ඔබා මාමා ගොඩක් ලොකු ලොකුවට ආශ්‍රය කරන්න වෙලාවක් ලැබුනේ නෑ මගේ පවකට.එත් කවදාවත් අමතක වෙන්නේ සුන්දර  මතකයක් ..... ඉතාම සුන්දර මතකයක් ඉතුරු කරලා ඔබා මාමා යන්න ගිහින්.වයස නොබලා විහිලු කරපු වයස නොබලා විහිලු ඉවසපු සුන්දර මනුස්සයා අපිට නොකියාම යන්න ගිහින්.උදේ ආරංචිය ලැබුන වෙලේ අවුරුදු 26 ක්  වෙන මගේ ඇස වලිනුත් නොදැනීම කඳුළු කැට දෙකක් පැන්න.



අන්තිම පේලියේ සමුහ චායාරූපයක් 

ඔබා මාමා එක්ක මට මුල්න්ම කතා කරන්න ලැබුනේ අවුරුදු උත්සවේ වෙලාවේ.මම කුරේ පිට්ටනියට පිවිසෙනකොටම කෙනෙක් කිව්වා අර නිල පාට කමිසයක් ඇදගෙන ඉන්නේ ඔබා මාමා කියල .මට එක පාරටම කියවුනේ "යකෝ ඔබා මාමා හෙන තරුණයි කියලා".හිත ලස්සන මිනිස්සු කොහොමත් තරුණයි තමයි.ඉතින් එක එක තරග ඉවර වෙලා ඔන්න මටත් අවස්තාවක් ආව ඔබාමම එක්ක කතා කරන්න ක්‍රීඩාගාරය  පැත්තෙදි.මම ගිහින් අදුන්වල දීල මම කවුද කියලා මදුවිත උගුරක්‌ තොල ගැන ගමන් ටිකක් කතා කරා.සත්තකින්ම සුන්දර මනුස්සයෙක්. ඒ වෙලාවේ කෙනෙක් අපි දෙන්න ඉන්න පින්තුරයක් ගත්ත.හැබැයි මම කවදාවත් හිතුවේ නෑ එක මෙච්චර වැදගත් වෙයි කියාල දවසක.

ඔබ මාමා  සමග ගත් දුර්ලබ චායා රූපය 

හ්ම්ම්ම්..ඒ හැම දෙයක්ම අතීතයට මුහුවෙලා . ඒත් ඔබා මාමාගෙන් එකම දෙයි ඉල්ලන්නේ අනේ දැන්ම නිවන් දකින්න එපා ආයෙත්  අපි අතරම ඉපදිලා දෙනෝදාහක් මිනිස්සුන්ගේ තද වෙච්ච තොල වලට හිනාවක්‌ දෙන්න කියලා විතරයි.

වසන්තයේම 
අප 
හැර
ගිය
වස්සානය
මග බලමි
නැවත 
එන තුරු 
ගිම්හානය
උවද ........


ප.ලි - ආයේ කවදාවත් සිංහල බ්ලොග් අවකාශේ වෙළඳ ලකුණක් වගේ වෙච්ච ඔබා මාමගේ මුහුණ රැගත් ඉහත පින්තුරය සහිත  කොමෙන්ටුවක් දකින්න වෙන්නේ නෑ කියන දුක නම් ඉතින් අමතක කරන්න බෑ.එතකන් අඩන්න එපා යකුනේ.ඔබා මාම දන්නවනම් අපි මෙහෙම අඩනවා කියලා එයාට ගොඩක් දුක හිතේවි.කරන්න තියන එකම දේ ඒ සුන්දර මනුස්සයා අපිට ඉතුරු කරලා ගිය මතක එක්ක සතුටින් ඔබා මාමා ඉක්මනටම අපි අතරේ ඉපදෙන්න කියලා ඉල්ලන එක විතරයි.මෙය නැවතුමක් නොවෙයි ඉසිබුවක්‌ පමණයි.

------ ඔබා මාමාට බුදුසරණයි ----------

6 ධූමකේතුව
















මෙච්චරකල්  
විදෙව්වට 
හිතින්  
හැම  මොහොතකම   
නිනව්වක්  නැතුව  
හොදයි  
දැනගත්ත  එක  
ඔයා............ ,
කොච්චර දුර  ගියත්  
ආයේ  
කවදමහරි  දවසක  
ඔයා  ලගටම  
එන  
ධූමකේතුවක් 
කියල  
මම.........

5 අකුරු

ලංකාවේ A/C බස්රථ රියදුරන්ට පින්සිද්ද වෙන්න ඉක්මන් පැය පහ හමාරකින් මමත් ගෙදරට සැපත් උනා.මේසයක් පුරවලා කැවිලි පෙවිලි නානාප්‍රකාර දේවල් තිබුනට ඒවා හෙට උදේ වෙනකන් කන්න අකැප හින්ද එහෙන් මෙහෙන් බත් කටවල් දෙකක් බඩට දාගෙන මමත් ඉතින් නිදාගන්න ගියා.මොන නින්දක්ද විකාර වෙච්ච පැය දෙකකට විතර පස්සේ නිදි දෙව්දුව එයාගේ මොකක්ද එක ඇතුලට මාව අරගත්තා.වෙලාව 3 ට විතර.ඔන්න මම නිදි ....


 "ගමේ හිටි දක්ෂ ප්‍රවීණ සර්වාංග වෛද්‍යවරයකු වූ උක්කුබණ්ඩා දිසානායක වෙද මහත්තයා ඔහුගේ පියා. අම්මා උඳුගොඩ ගෙදර මුතු මැණිකේ. ඈ රැකියාවක් කළේ නැතත් කාලේ හැටියට දැන උගත්කමින් පිරිපුන්ව සිටියා. හිසතෙල් ගාන අවුරුදු දා උපන් මේ පින්වත් පුත්‍රයාගේ හිසේ එදාම හිසතෙල් ගෑවේ අප්පච්චිමයි. ගමේ හැමදෙනාම අවුරුද්දට හිස තෙල් ගාන්න එකතු වුණේ වෙද මහත්තයා ගේ ගෙදරට නිසා ඒකට අමුතු මංගල්ලයක් ගන්න වෙද මහත්තයාට සිද්ධ වුණේ නෑ.
 ජයරත්නට අකුරු කියෙව්වේ අප්පච්චි. පන්සල බොහොම සමීපයෙන් පිහිටි නිසා පුංචි ජයරත්න නිතරම ගැවසුණේ පන්සලේමයි. පසු කාලෙක බණ දහමට බොදු සංස්කෘතියට ඔහු බෙහෙවින් ඇලුම් කළේත් ගමයි පන්සලයි ගැමි හැදියාවයි ගැන නිතර ලියන්ට කියන්ට පෙළඹුණේත් පුංචි කාලේ ඔහු ලැබූ මේ පන්සල් ඇසුර නිසා බවයි මහාචාර්යතුමා අද පවසන්නේ."


  ජේ.බි දිසානායක අප්‍රේල් 15 සිළුමිණ


 “එදා මුතියංගණ පන්සලේ වැඩ සිටි අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ කාරක සංඝ සභිකයෙකු වූ යටවත්තේ ධම්මච්චන හාමුදුරුවෝ තමයි මට මේ මහාබෝධිය යට දී අකුරු කියෙව්වේ. මම “අ” යන්න කියලා නෑ. හාමුදුරුවෝ තමයි “අ” යන්න කිව්වේ. මම “ල” යන්න කියලා “අල” කියලා තියෙනවා. හා හොඳ පුතා. දැන් ඊ ළඟට... එක මම... දෙක... කිව්වා "


සරත් චන්ද්‍රසිරි විතාන පෙබරවාරි 06 දිනමිණ 


"අපේ තාත්තා සමාජශීලී පුද්ගලයෙක් ඒ වගේමයි අපේ සීයත්.සීය ගොඩක් කලාකාමී පුද්ගලයෙක් කවි කතා වගේම ජීවිතය ගැන ගොඩක් ලොකු අත්දැකීම් තිබුන.අපේ තාත්තට අකුරු කියවාල තිබුනේ අපේ සීය.තාත්තත් චිත්‍ර ශිල්පයට වගේම ප්‍රචාරණ කලාවට යම් දක්ෂකමක් දැක්කුව.අපේ තාත්තාට වගේම අපේ බාප්පටත් අකුරු කියවල තිබුනේ සීය.මට මතක ඇති කාලයක ඉඳන් ඇත්තටම කිව්වොත් මම ඉපදෙන්න කලින් ඉඳන්ම අපේ බාප්පා ගෙදරින් ටිකක් ඈත් වෙලා හිටියේ ගෙදර අවෙත් හරිම කලාතුරකින්. ඒ ගෙදර ආවත් එයාගේ කාමරේට රිංගගෙන ඒ දවස් වල ප්‍රසිද්ද වෙලා තිබුන ෆේස්බුක් කියන මිතුරු ජාලෙට මූන ඔබන් ඉන්න එකයි එයාගේ මහා ලොකු කියල හිතන් හිටිය බ්ලොග් එකද මොකක්ද එකේ එක එක සුකුරුත්තන් වැඩ කරන එක තමයි කරේ. බාප්පාටත් පොඩි පොඩි කවි එහෙම ලියන්න හැකියාව තිබුන.බාප්පා ගැන කියනවනම් හැමදේම ටික ටික දැනගෙන හිටිය  අච්චාරු චරිතයක්.මට අකුරු කියවල තියෙන්නෙත් මගේ බාප්පා."


අපේ අය්යාගේ පුතා අනාගතයේ දවසක. 



චූටි නැගිටින්න කියන අය්යාගේ ඝන්ටාර සද්දෙට තමයි මම ඇහැරුනේ.නිදිමතේම ඇහුවා මම මොකක්ද  ඕයි මේ මල වදේ උදේ පාන්දර කියල.අන්න තාත්තා තමුසෙට හදිස්සියකට එන්න කියනවා කියල.මමත් ඉතින් නිදි මත කප්පරක් වැක්කෙරෙන  මුනෙන්ම ගිය පහළට.  


තාත්තා :- ටක්ගාල ගිහින් නාල ඇවිත් අලුත් ඇඳුමක් ඇදගන්නවා. 
මම  :- මොන වරදක් කරාටද මේ උදේ මට නාන්න කියන්නේ.... 
තාත්තා :- දරුවට අකුරු කියවනවා කියල දන්නේ නැද්ද? 
මම  :- ඉතින් මම..???????
තාත්තා :- තෝ තමයි කියවන්නේ ......
මම  :- තාත්තට පොඩි එකා ගැන දුක නැද්ද අම්මප.මම වගේ එකෙකුට කියල අකුරු කියවන්නේ......
තාත්තා :- හ්ම්ම්ම්ම්!!!!!!!!!!!!!!!!   



අමුතුම අත්දැකීමක්.මන් වගේ පොරකට කාලෙකට ලබා ගන්න බැරි.හිතාගන්න බෑ.කොහොමෙන් කොහොම හරි නැකත් වෙලාවත් ලං උනා කියමුකෝ.මම හරියටම 8.44 ට හෝඩිපොතත් දිග ඇරලා  අ අකුර උඩින් ඇගිල්ල තියල පුතේ මේ අයන්න අයන්න කියා කියා හිටියා.තෙරුවන් සරණයි දරුවට.මේ යෝදයා පුරුදු වෙලා හිටියා වගේ හරියටම 8.45 ටම කියපි අයන්න කියල.කාටත් සන්තෝසයි.වැඩි පුර මට ..මොකද මම හිතුවෙම මගේ කෝඩයක් වත් වැදිලා වැඩෙ අල වෙයි කියල.ඊට පස්සේ ආ යන්න කියවන්න ට්‍රය් කරට පොඩි එක කියන්නෙම හරි යන්නේ නෑ කියල කොහෙන් ඉගෙන ගත්ත වචනයක්ද මන්ද?ඊට පස්සේ මම වැඩෙ අතැරලා දැම්ම පොඩි එකත් තමන්ට ලැබුන චිත්‍ර පොත් වලට අවදානය යොමු කරා.පැස්ටල් එහෙම එලියට ගත්තේ පැස්ටල්පෙට්ටිය ඉරලා.මුළු බිම සහ බිත්තිම තමන්ගේ චිත්‍ර පොත කරගෙන , මම මේක කොටන වෙලාවෙත් ගොඩක් කාර්ය බහුල ලෙස  කොල්ලා චිත්‍ර අදිනවා.




ප.ලි 
පුතේ ඔයාගේ තාත්තට (ඒ කියන්නේ මගේ ඔලමොට්ටල අය්යට) සහ ඔයාගේ වචන වලින් කියනවනම් ඔයාගේ බාපිට ඔයා අකුරු සාත්තරෙන් කිසිම වගතුවක් උනේ නෑ.හැමදාම අකුරු ඉස්සරහ අසරණ උනා එක විතරයි උනේ.දන්නවා ඔයා අපිට වැඩිය වෙනස්  කියලා.මොනවා උනත් පුතේ  බාපිට  ඔයා ගැන සතුටු වෙන්නයි  ඔයාට දවසක මට අර කල්ලතෝනියා අකුරු කියෙව්වා හින්ද තමයි වගතුවක් නැත්තේ කියන තැනට පත් නොවෙන්නයි හොදට ඉගෙන ගෙන හෙන පොරක් වෙන්න.ඔයාට බාපි වෙනුවෙන් කරන්න පුළුවන් ලොකුම දේ ඒක. 

4 පායන්න වෙසක් සඳ

මල් සුවඳ සිල් සුවඳ 
අරන් යන
මෙත් සුළඟට 
මග 
කියන්න 
පායන්න 
වෙසක් සඳ ......... 


(මුල් පින්තුරය මුණු පොතෙන් අවසර සහිතව උපුටා ගත් අතර ස්ථානය නැගෙනහිර පළාතේ බෞද්ධ සිද්ධස්ථානයකි..  )

5 කුළුඳුල් කවිය

මේ පොස්ට් එක ලියන්න මුල් උනේ මම දන්නා කියන කෙනෙක්ගේ  බුකියේ ස්ටේටස් දැකලා.මම ඉතින් එවලේම චැට් එකක් දාල ඇහුවා මේ ස්ටේටස් ගැන.කතාවක් විදියට විස්තර කරනවට වැඩ දෙබසකින්ම විස්තර කරන එක ලස්සන වෙයි කියලා හිතිච්ච හින්ද බුකියේ චැට් එක ඒ ආකාරයෙන්ම උපුටා දක්වනවා.   



මමWhen 
         One Dream is 
         Achieved.... 
         You have 
         to See 
         Another Dream .. 
         Not 
         When Your Asleep 
         but When Your 
        Awake


        මේක ඔයාගෙද ?


එයා-  මම ටිකක්  එඩිට්  කලා


මම - මේක කවියක් නේ ..............


එයා- මන් දන්නේ නා , මාස්ටර්ස්   ක්ලාස්    එකේ  ලෙක්චර්   කෙනෙක්   කිව්ව් කතාවක්.මම  ටිකක්  එඩිට්  කලා


මම - එක කවියක්


එයා- එහෙනම්  එක  වෙන්න  ඇති  එයා  කියන්න  ඇත්තේ


මම - ඔයා ලියපු එක තමා කවිය...


එයා- එක  මම  ලීව  එකක්  නෙමෙයි


මම - ඔය වෙනස් කරපු ඒකෙන තමයි එක කවියක් වෙන්නේ
        අදහස වෙන කෙනෙක් ගේ හැබැයි වචන ගැලපුවේ ඔයා නේ ...
        දෙයක් කතාවක් හෝ කවියක් වෙන්නේ එකේ වචන ගලපන   විදියට නෙවෙයිද?


එයා- දන්නේ  නෑ  


ඔන්න ඔය විදියට ඒ සංවාදය ඉවර උනා.....හැබැයි මම සටහන ඉවර කරන්න හිතුවේ නෑ තාම.කවියක් කවියක් වෙන්නේ කොහොමද කියලා සහ කතාවක් කවියක් කරන්නේ කොහොමද කියලා පුංචි විස්තරයක් කරන්නම් මම .


"එක  මම  ලීව  එකක්  නෙමෙයි "
මේක  කතාවක් වචන ටිකක් .හැබැයි මේකේ වචන එහාට මෙහාට කරලා කවියක් කරන්න පුළුවන්


මම ලිව්ව එකක් නෙමෙයි ඒක........


අපි ඒ වචන ටිකට තව ටිකක් එකතු කරලා කවියක් කරොත්..


හිතේ තිබුනට සහසක් සිතුවිලි
කවියක් කරන්නේ කොහොමද?
මොකද
මගේ ජීවිත කවියත්
මම ලිව්ව එකක් නෙමෙයි ඒක........


අන්තිමට කියනවා නම් අලුත් කවියෙකුට උපහාරයක් පිණිස මේ පොස්ට් එක ලියන්න හිතුනා.ඔරිජිනල් කවියේ මගේ සිංහල වර්ෂන් එකත් මම දාන්නම්.


සැබෑ උනාම
එකක්
බලන්න තව 
හීනයක්
හැබැයි 
නින්දෙන් නෙවෙයි
හැබැහින්

ප.ලි - කෙනෙක්ගේ කුළුඳුල් කවියක් දකින කෙනෙකුට ඇතිවන සතුට ආඩම්බරය.එක හරි අමුතුයි.කෝකටත් කවි ලියන්න හිතන් ඉන්න අය මේකත් කියවන්න. කවි හිත