18 ද රජ කවිය | The King Poem

කට්ටිය කලබල වෙන්න එපා රජ කවිය කිව්වම සත්ගුණවත් වැල රජා ගැන කියල .ඔය කපල තියන වචනේ වෙනුවට මහ කෑල්ල දා ගන්න.
මේ ජාතියේ කවියක් ලියන්න කවදාවත් හිතුවේ නෑ.මේක මේ ජාතියේ පලවෙනි සහ අන්තිම කවිය. 








අහස් වියන සරසන්නට
තැනුව කුරුළු ස්තාලය
දිහා හොඳට බලන ඉඳිමි
උන් මේ දුර පියාඹයිද

වාත වේග අසුන් ගෙනත්
දිවෙව්වා හිරකර ගම්දොර
ශක්‍රයාට දඬු මොණරය
මාථලීට මොකවත් නැත

ඈත තියෙන ඔරු පාරුද
අල්ලලා ගැට ගහගන්නට
හිටෙව්වා හනිකට ඉන්නක්
නොසැලෙන්නට ගල් වැටියක

අහස අපිට පොලව අපිට
දුන්න පිනට මොකුත් නැතුව
පොලව පල්ලේ ඇති දේවල්
අමතක කර පුදමි ඔබට

මතු දවසක හඳත් අපිට
කියාලා සනහන විට අප
අපේ පවට නොපෙනේවිය
මෝරන හැටි රජ අංකුර

ආඩම්බර නොවී හැකිද
මුල් රූස්ස ගස් වෙනකොට
ඔලිඳ කෙලියේ විස්තර ටික
වෙන කොතනින් අහ ගන්නද

අධිවේගේ එහෙමෙහෙ ගිය
ආශ්චර්යේ වල්මත් වී....
නෙලුම් පොකුණ මත සුපිපුණ
අනාථ උන නෙළුමක් මම....

ප.ලි - සුරංගනා කතාවේ ඉතුරු කෑල්ල ළඟදීම.පලවෙනි කොටස බැලුවේ නැති අය මෙතනින් යන්න....