36 සමනල පාලම

අද කාමරේ අස් කරනකොට අස්සකට වැටිලා තිබිච්ච මගේ උසස් පෙළ කේවල ව්‍යාපෘතිය හම්බුනා.පරණ කවි තොගයක්ම තියනවා.ඒකෙ නම "යලි එන්න වසන්තය" තේමාව උනේ "අසම්මතයේ කාව්‍ය පෙළහර".අසම්මත වෙන්නේ ඇයි කියල කියනවනම්.තාමත් කල්පනා කොරන කොට මට හරිම පුදුමයි මගේ අතීතය ගැන.මම ජීව විද්‍යාව කරත් මගේ කේවල ව්‍යාපෘතිය උනේ නිසදැස් නිර්මාණය.කණ්ඩායම් ව්‍යාපෘතිය උනේ ගණිත දිනය.අනේ මන්ද මම එදා ඉඳලම උඩු ගං බලන් පීනපු මිනිහෙක්ද කියල හිතෙනවා.හැම දේම අනිත් මිනිස්සුන්ට වැඩිය වෙනස් විදියට කරන්න උත්සාහ කරත් කොහේ හරි වැරදුන මට.එත් ඉතින් තාමත් ජීවත් වෙනවා.කිසි අව්ලක් නෑ කලින් නම් නැති වෙච්ච දේවල් වලට තැවුනත් දැන් තේරෙනවා නැති වෙච්ච දේවල් වලට වැඩිය ලැබුන දේවල් වැඩියි කියල.ජීවිතයට මිනිස්සු එනවා යනවා.සමහරු මාව ජීවිතයෙන් පිටමන් කරා.මම සමහරුන්ව ජීවිතයෙන් පිටමන් කරා.හැමදේම සමබරයි කියල හිතෙනවා. 

එම වකවානුවේ පෙම්වතෙක් නොවුනත් ආදරය ගැන මට හිතිච්ච හැටි නැත්තන් ආදරය අර්ථ කථනය කරපු හැටි තියන පුංචි කවියක් තෝරගත්ත මම පල කරන්න.තව දෙයක් කියන්න ඕන.මේ කවිය මම ලියල තියෙන්නේ 2003 සැප්තැම්බර් මාසේ දහවෙනිදා.ඒ කියන්නේ අවුරුදු 9 ක් වෙනවා.මතක තියාගන්න පට්ටම පරණ කවියක්.

සමනල පාලම යැයි

සිතුවෙමි 

අප දෙදෙන

සිනිදු අත්තටු දෙක යැයි 

සිතුවෙමි 

අත්වැල් බැඳන් යන 

දෙදෙනාම 

නමුත් .......

දැන් දනිමි 

අපි ගං දෑල ද 

සමනල පාලම 

දෑ ඉවුරු යා කරන

ආදරයද  බව 

මම.......   

ප.ලි. - ගාල්ලේ තිබිච්ච සමනල පාලම දැන් නැද්ද මන්ද.සමනල පාලමේ පින්තුරයක් කියල හොයා ගන්න පුළුවන් උනේ පහල තියන පින්තුරේ විතරයි.ඒක ගත්තේ මෙතනින්.