34 පරසතු මල

ඊයේ රෑ නින්ද ගියේම නෑ.මොකද මන්ද.ඒත් අන්තිම කවියෙන් පස්සේ කවි ලියන්නේ නෑ කියල හිතන් හිටිය මට උදේ වෙනකොට කවියක් ලියවිලා.මම කලිනුත් කිව්වා " කවි කියවන එක මිනිස්සුන්ට අරහන් බව දන්නවා.ඒත් මට රැයක් නිදි මැරුවොත් කතාවක් කෙසේ වෙතත්  කවියක් ලියාගන්න පුළුවන් බව අත්දැකීමෙන්ම දන්නවා. ".මෙදා පොටේ උත්සාහ නොකරත් එක ඉබේම ලියවිලා.ඇත්තම කියනවනම් මම දන්නා කියන මනුස්සයෙක්ට උපහාරයක් විදියට  මේක ලියවුනා කිව්වොත් වැරදි නෑ.මම ඒ කෙනාව පරසතු මලකට උපමා කරේ වෙනකෙනෙක්ට අයිති නිසා නෙවෙයි.(නැත්තන් කියාවි ලව් සීන් එකක් කියල).පරසතු මල් පිපෙන්නේ දිව්‍යලෝකේ විතරක් නිසා.


නෙත් 
කවුළු 
නොවැසීමි
තුන්තිස් 
පැයකට
විඳගනු  වස් 
අමු සොහොනක 
පිපුණු 
පරසතු 
කුසුමක  
සුවඳ 
මම...

ප.ලි - මේක අයිති කාරය මේක බලාවිද නැද්ද දන්නේ නෑ.ඒත් ඔන්න ඔහේ දැම්මා.   

බ්ලොගේට අලුත් රෙද්දක් ඇන්දුවා ඒගැනත් කිව්වනම් ?